วันอังคารที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ก้อแค่เหงา...เอง

เหนื่อยจังเลย เหนื่อยเรื่องไรก้อไม่รู้มากมายแสนแปด

มาถึงก้อบ่นเลย เห้อ แต่ส้มรู้สึกว่าที่นี่

เหมือนเป็นที่ส่วนตัวของเรา เราจาระบายอะไรก้อได้

เพราะฉะนั้นส้มจาบ่นต่อไปเรื่อยๆๆ

555+++



* คิดถึงเพื่อนๆมากมาย ทั้งเพื่อนที่ SR และ KMUTNB

เหงานะเว้ย แม่งๆๆๆๆๆ


เอารูปมานั่งดูแก้เบื่อ แต่แม่งแอบเหงากว่าเดิมเซ็งวะ

* เหงาอ่ะ

มากๆๆด้วย คืนที่ผ่านๆมาเป็นไรไม่รู้นอนไม่หลับเลย

แอบเซ็งตัวเองไม่รู้จาโทรหาใคร

ที่ไม่รู้เพราะไม่คิดถึงใครเลย เลยไม่รู้จาโทรหาใคร

รูแต่ช่วงนี้เป็นไรไม่รู้ มันดูเหงาๆๆพิกล

สงสัยจาโสดนานเกินไป

เห้อ อยากมีคู่แล้วอ่ะ ฮือๆๆๆๆ

ใครก้อได้ช่วยที่เหอะ ....

* อยากไปเที่ยว แบบ ธรรมชาติๆๆๆๆๆอ่ะ

ไม่มีใครว่างไปด้วยกันลย เซ็งจิต

มีแต่เที่ยวกลางคืน มันก้อช่วยให้หายเซ็งนะ แต่มันก้อ เห้อ

ไม่ได้มากอ่ะ

เที่ยวกลางคืน จะปัสสะวะ เอาแอลกฮอล์ออกมาไม่หมดแล้ว

ก้อไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย

อาการเหมือนอกหักแต่ก้อเปล่า

ใครเคยเป็น บอกส้มที่

ส้มเป็นอะไรเนี่ยยยยยยยย


* เมื่ออาทิดที่แล้วเรามีโอกาสได้เจอกัน

เทอยังทำเหมือนปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เรายังคงเดิน คงคุย เหมือนเดิม

ส้มก้อยังคงเนียนไม่เป็นไรเหมือนเดิม

เหมือนจะไม่รู้สึกนะ แต่ลึกๆ ก้อมีบ้าง

เห้อ ไม่เคยคิดว่าจะมีใครทำให้เราเป็นแบบนี้ได้

ถึงแม้เวลาจาผ่านมานานขนาดนี้ก้อตาม

"แฟนเก่า" คำๆๆนี้มีเทอคนเดียวที่ทำให้เวลาเราพูดถึงแล้ว

เรามีความรู้สึกบ้างอย่างเกิดขึ้นในใจ

"ซ่า" คำเรียกที่เทอเรียกเรา มันยังคงอยู่เสมอ

เห้อ ... รักเทอไหม ตอบเลยว่ารักมาก

แล้วรักอยู่ไหม อยากบอกว่า ตอบไม่ได้

อยากกลับไปคบไหม อยากบอก ว่าคงไม่ได้

เพราะตัวเราเองทำใจไม่ได้ ไม่ได้จิงๆๆ






เหงามาก แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"เหงาเว้ยยยยยยยย"

วันพฤหัสบดีที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2552

....คนกลาง....


ห่างหายไปนานกับการอัพบล็อค




คนที่สนิทจารู้ถึงเห็นผลว่าทำไมไม่อัพ (เพราะความโง่ของตัวเอง)




อัพเดทกันเป็นเรื่องๆ




เรื่องเรียน เหนื่อยมากกับการเรื่องนี้




อยากจาบอกว่าใครเรียนด้านวิทย์มา พอที่จะสามารถแปลบทความภาษาอังกิดแบบวิดๆ


ได้ ช่วยส้มหน่อยเหอะ ส้มเรียนฟูดไซด์ มันมากมายจนอยากจะบ้าแล้ว




ช่วงนี้เรื่องที่เครียดคงเป็น เรื่องเรียน เรียน แล้วก้อเรียน จาจบแล้วโว้ยยยยย






เรื่องรักๆๆ ไม่มีไรมากมาย อยู่ไปเรื่อยๆๆ เปล่าๆปี้ๆ กันไป




ก้อดีนะ เรื่อยเปื่อยไปวันๆๆ




ถ้าถามว่าเรื่องคนเก่า ลืมไปยัง คงยังไม่ลืม คิดถึงบ้างในบ้างโอกาส แต่ไม่คิดจาเจอ




แต่ก้อไม่ได้มีไรให้มานั่งเส้า เพราะจบไปก้อนาน ห่างกันก้อไกล 555+++




เราเลือกเอง ก้อต้องยอมรับ...สิ่งที่เกิดขึ้น




เรื่องชิวิต ช่วงนี้ขยาด รถแท๊กซี่ ทั้งๆๆที่เรานั่งบ่อยมาก




นั่งเป็นแต่รถตู้ต่อแท็กซี่ ต่อรถไฟฟ้าไรเงี่ย




ถ้าคนที่รู้จัก จารู้ดี ว่าส้มหลงเก่งมาก ลงผิดลงถูก




แต่หลังจากที่คืนวันที่แท๊กซี่ฟ้าไป ดิฟ มา 3 รอบ รถหมุนแบบเหมือนในหนัง




แต่กูไม่ใช่นางเองเว้ย แม่งรอบแรก รอบสองไม่ร้อง รอบสาม ไม่ไหวแล้วโว้ย




จาปีนฟุตบาทไหม ถ้าปีน กูเจ็บหนักแน่เลย มีรถตามป่าววะ เห้ยๆๆๆๆๆๆๆๆ




คิดมากมาย ... ยังดีที่ไม่เกิด พอรถชลอตัว เราบอกพี่ๆๆ




นู๋ขอลง พี่หลับในหรือไรไม่รู้ จอดพักเหอะพี่ นู๋จาลง




แม่ง ไอ้สาดดดดดดดด เสือกไม่จอด




ดีนะไปก่าเพื่อน ต้องแบบว่าเปิดประตูลงเองทั้งๆที่รถเลื่อนไปเรื่อยๆๆแต่ช้าๆๆนะ ชลอๆๆ




เอาตังให้เค้าแบบเท่าไหร่ไม่รู้เกินๆๆอ่ะ




แล้วก้อรีบจูงเพื่อนเดินหนีเลย แม่งสักพักเสือกเรียกอีก ดีนะอยู่ไกล กูตกใจหมดเลย




เรียกไมวะ ... ตังทอน.....พี่น้องคร้าบบบบ ไม่เอาแล้วเว้ย




เหมือนโชคช่วยมีแท๊กซี่ผ่านมา




รีบขึ้นรีบล็อก บอกพี่ ขับหนีคนนี้ไปเลย เล่าให้พี่เค้าฟัง พี่เค้าก้อดี ขับช้าๆๆ




เหมือนรู้ว่าเราคงตกใจมาก




ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลายที่คุ้มครอง




แขยงรถแท๊กซี่มากๆๆ โดยเฉพาะ "สีเขียว"




ก้อรู้ว่าคงไม่เป็นทุกคัน แต่พอมาเจอแบบนี้ แล้วทุกคนจารู้ว่ามันระแวงมากๆๆ




รอดพ้นมาได้กันเรื่องร้ายๆๆ...เหนื่อย




ช่วงนี้ ร่างกาย จาแตกแล้วคร้าบพี่น้อง




ยิ่งกว่าบวมอีก ใครมีสูตรลดความอ้วนเจ๋งๆๆ




มาบอกส้มหน่อยเหอะ ถือว่าสงเคราะห์เด็กตาดำๆๆ




จาอ้วนไปไหนไม่รู้ ขึ้นมาเป็น 10 ๆโลเลย




หน้าบานมากๆๆ ออกแก้มหมดเลย




อยากลดมากๆๆๆๆๆๆๆ






เบื่อตัวเอง แต่งตัวยาก เสียดายเสื้อผ้าเก่าๆ ใส่ไม่ได้อ่ะ...เส้า




จบแบบนี้แล้วกัน จามาอัพเรื่อยๆๆๆๆ




ปล. ส้มไม่รู้ว่าเรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้ยังไง




มันอาจจะมาจากกการเข้าใจผิดก้อได้




การสื่อสารอาจไม่ดี หันหน้าหากันแบบดีๆๆคงเป็นทางแก้ที่ดี




ส้มไม่อยากให้เป็นแบบนี้ มันดูน่าอึดอัดมาก




ps... ถ้าเรื่องนี้จาจบแบบดีๆๆได้ แล้วส้มจะต้องทำยังไง




"ส้มก้อพร้อมที่จะทำ"






ขอแค่ทุกอย่าง ทุกคน เข้าใจกัน ในทางที่ดีกว่านี้ ก้อพอ.....




ขอบคุณคะ....












วันพฤหัสบดีที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2551

ครั้งแรกๆๆๆๆๆๆๆ


สวัดดีคะ ที่พักพิงแห่งใหม่
นู๋ส้มทอมตัวกลมเอง
ตามพี่ๆๆมาจากไดที่เลสล่า
วันนนี้คงยังไม่มีไรมาเนอะ
แค่มาแนะนำตัว
ว่ามาพักพิงที่นี้แล้วคร้าบบบบ
ส่วนชีวิตในช่วยนี้ก้อสอบคร้าบพี่น้อง
แม่งยากได้อีกอ่ะ
เรียนเอาโล่เลยกู สาดดดดด
แอบระบายเล็กน้อย
(ส้มเรียนพระจอมเกล้าพระนครเหนือ คณะวิดยา สาขา เทคโนโลยีทางอาหาร ฟู๊ดไซด์นั่นเอง)
เรื่องรักๆๆก้อนะ
นิ่งๆๆกันไป
พูดแล้วก้อเซ็ง
จบดีกว่า
ปล. คิดถึงพี่ๆๆที่ไดเลสล่าทุกคนเลย แล้วจะตามอ่าน แต่ไม่ค่อยได้เม้นต่อไป
ปล.มัดซีจร้า เพื่อนตามเพื่อนมาติดๆๆแล้วนะ เมิงไปไหนกูไปด้วย เป็นผีหลอก วิญญาญหลอนไปเลย
ปล. มี๊ พี่พิม พี่ฟ้า และพี่ๆๆอีกหลายคน เที่ยวให้สนุกนะจร้า
ปล. เด๋วจะไปกินฝีมือพี่ฟ้าอีกนะ สู้ๆๆนะจร้าพี่ฟ้า